جاده تو را پس نمیدهد

تو یه شرایط پیچیده ی کاری قرار گرفتم ...و به نظر خودم بهترین تصميم رو اتخاذ کردم و الان ؛ در طول گرفتن تصميم نه ؛ الان حواسم هست که بهترین تصميم برای من لزوما بهترین تصميم برای همکارمم نبود ! اون اول کارشه و نیاز به تجربه کردن داره ...من سال ها محیط های کاری مختلف رو تجربه کردم و دنبال ثبات شغلی ام نه لزوما تجربه...و در گیر و دار بحث کردن واسه یه نتیجه درست بهم گفتن تو فقط پول واست مهمه ...نه بچه ها ....(اخه شغل ما توی یکی از مراکز بهزیستی بود )این حرفش برام تلخ بود ...قضاوت سطحی ای به نظرم اومد ...و باعث شد فکر کنم چی شد که چنین برداشتی از من کرد ...من بر حسب شرایطم این محیط رو یا در بهترین حالت ۲ روز فقط میرم یا کلا ترک میکنم ...چون من ۳ ماه دیگه کنکور دکتری دارم چون من ۱۷ میلیون قسط باید ماهانه بدمچون من کاملا از نظر مالی مستقلم و هیچ هزینه ای از خانواده نمیگیرم و این مرکز الان نمی تونه شرایط منو ساپورت کنه ...پس چرا باید فقط به احساساتم توجه کنم ؟؟اره من مرکز و بچه ها رو دوست دارم ولی کی و کجا زندگی اجازه داده ما طبق دوست داشته هامون عمل کنیم ؟.....اونقدری بزرگ شدم که بدونم کار برای پول در آوردنه...رابطه و علاقه برای احساسات ...جای این دو تا خوب نیست عوض بشه :) بخوانید, ...ادامه مطلب