عید

هنوز به خودش هم نتونستم بگم...اصن گفتنم نمیام ...چطوری میتونم چنین جملاتی رو به زبون بیارم ...مثلا بگم ممنون که ...تشکر که ...لطف کردی که ...

تو که کلی منتظر تعطیلات بودی و سفر

تو که چند تا پلن سفر میتونستی داشته باشی

تو که لازم داشتی بری خوش بگذرونی و خستگی در کنی ...

اما من که مریض شدم تمام این ۱۱ روز رو موندی پیشم ...و حتی یه بار غرشو نزدی که هیچ ...تلاش های جدید هر روزت واسه خوب کردن حالم رو به چشم دیدم:)

چطوری میتونم بگم ممنون که نرفتی سفر تا توی مریضی احساس تنهایی نکنم ؟