بهار نبودم

درختی با شاخه های خشک
که سال های اول بلوغ
صاعقه ای ،
جوانه زدن را
از من گرفت.

در همسایگی مان
زن پیری بود
که از ابرهای سفید توی دهانش
باران های سیاه
به چشمانم می نشست

مادرم
گفت قوی بمان ...!

لبخند
برگ های پر از سبزینه بود
که به شاخه هایم
آویختم...

#بهارپاییزی