روزهای آخر سال ۹۸ رو داریم پشت سر میذاریم
با یه ترس و دلهره ی جدید که باعث و بانیش ویروس کروناست ...
حال و هوای عید و اومدن بهار شبیه سالها قبل نیست....من شخصا دل و دماغ ندارم...
دلم میخواد بخوابم....یه مدت شبیه اصحاب کهف
بعد پاشم ببینم همه چی برگشته رو روال....
اما به قول نیچه چه کسی به ما قول راحت زندگی کردن داده بود؟؟؟
انسان آفریده شده برای رنج و سختی ...حالا گاهی با عشق...با شادی...با اتفاقات خوب یه تایم استراحتی بهمون میده دنیا ...
دلخوش به جمع کردن یک مشت آرزو
این شادی حقیر ...همین است زندگی
جاده تو را پس نمیدهد...برچسب : نویسنده : paeazi بازدید : 125